Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół"

Najstarszą polską organizacją łączącą cele niepodległościowe z działalnością sportową i wychowawczą jest Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół". Ojczyzną tej organizacji są Czechy, gdzie w atmosferze wielkiego ożywienia narodowego 16 lutego 1862r. powstało Praskie Zrzeszenie Gimnastyczne, które wkrótce przybrało nazwę „Sokół". Założenie „Sokoła" było w pewnym sensie odpowiedzią na działalność zamieszkałej w. Czechach ludności niemieckiej aktywnie uczestniczącej w rozbudowie swoich organizacji. Dążenia i cele tego patriotycznego stowarzyszenia zawarte zostały w haśle „Tużme se" (Krzepmy się). Idea sokolstwa rozprzestrzeniała się na ziemiach czeskich szczególnie w środowiskach, w których budziła się myśl niepodległościowa, a widowiskowe ćwiczenia zespołowe znalazły wielu zwolenników. Atrakcyjny program gimnastyczny oraz nasycone patriotyzmem hasła sprawiły, że dążeniami tego stowarzyszenia zainteresowano się wkrótce poza granicami Czech. W tym samym roku, w czerwcu, w Poznaniu profesor Gimnazjum św. Marii Magdaleny, Bonifacy Łazarewicz podjął próbę założenia polskiego stowarzyszenia gimnastycznego. Wiedział on o powstaniu „Sokoła" w Czechach. Ponieważ władze pruskie nie wyraziły zgody Łazarewicz utworzył sekcję polskiego stowarzyszenia gimnastycznego przy Towarzystwie Przemysłowców Polskich. Zebranie członków, połączone z ćwiczeniami, odbyło się 22 listopada 1862 r. Prawdopodobnie władze niemiecke, zaniepokojone patriotyczną postawą polskiej młodzieży w okresie przygotowań do powstania styczniowego 1863 r. zawiesiły działalność polskich gimnastyków. Rok 1863 zamiast niepodległości przyniósł Polsce klęskę. Mimo rozczarowania i apatii po upadku powstania styczniowego we Lwowie istniało silne środowisko demokratyczno-liberalne oraz gorączkowa walka o autonomię i swobody narodowe. Towarzyszyła temu atmosfera coraz szerszej akceptacji programów pozytywistycznych i liberalizacji stosunków w Monarchii Austriackiej. Następstwem tego było wprowadzenie rządów konstytucyjnych oraz częściowej autonomii i samorządu a także prawa do stowarzyszania się obywateli w krajach wchodzących w skład monarchii. W tych okolicznościach, za przykładem „Sokoła" czeskiego, doszło w środowisku studenckim Lwowa, z inicjatywy Klemensa Żukotyńskiego (późniejszego adwokata) i Ludwika Gontentala (późniejszego inżyniera kolei), do zorganizowania w drugiej połowie 1866r. kółka gimnastycznego, którego celem było wspólne uprawianie gimnastyki i szermierki. Dnia 24 grudnia 1866r. złożono do Namiestnictwa odpowiednie podanie, prosząc o zatwierdzenie statutu towarzystwa. Po dokonaniu drobnych zmian w tekście tłumaczenia, statut został zatwierdzony. Dzień zatwierdzenia - 7 lutego1867 r. - przyjmuje się za datę narodzin polskiego „Sokoła". Artykuł 8 statutu wymienia jako godło Towarzystwa sokoła w locie. Wkrótce prasa lwowska i społeczeństwo nazywać je zaczęli „Sokołem". Nazwa ta się upowszechniła i statut z 1869r. ma już jako oficjalną nazwę: Statut „Sokoła". Po zatwierdzeniu statutu, komitet zorganizował walne zgromadzenie, na którym pierwszym prezesem wybrano dr Józefa Millereta a jego zastępcą hrabiego Jana Aleksandra Fredrę, (syna Aleksandra Fredry, wybitnego polskiego pisarza). We Włoszakowicach jeszcze w czasach zaborów mieszkańcy zaczęli się organizować społecznie, narodowo i gospodarczo. Mimo trudnych warunków materialnych większości społeczeństwa następował rozwój życia kulturalnego. Ożywioną działalność wykazywały Koło Włościanek, Ochotnicza Straż Pożarna, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej i Żeńskiej. 14 czerwca 1921 roku założono we Włoszakowicach Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół". Członkami założycielami byli: Jan Kędziora, Jakub Jędrzychowski i Piotr Stachowski. Zasadniczą działalnością towarzystwa było propagowanie sportu i ćwiczeń fizycznych wśród młodzieży. Regularnie dwa razy w tygodniu odbywały się lekcje ćwiczeń w wynajętej sali. Zgodnie z ideą sokolą i hasłem „w zdrowym ciele -zdrowy duch", prowadzone lekcje ćwiczeń były urozmaicane różnymi zabawami towarzyskimi i ruchowymi. Najwięcej czasu przeznaczano na ćwiczenia gimnastyczne, w tym rytmiczne. Były one wykonywane w takt melodii granej przez orkiestrę, a pokazy w postaci tzw. „piramid" - tworzonych przez druhów, budziły podziw publiczności. Ćwiczenia takie przygotowywane były w poszczególnych gniazdach sokolich do zbiorowych popisów podczas okręgowych zlotów sokolich. Zloty  Okręgu Leszczyńskiego odbywały się w Lesznie, a od roku 1936 w Krobi. Poza tym był Zlot Dzielnicowy w 1929 roku i w 1932 roku w Poznaniu. Oprócz tego towarzystwo organizowało wiele imprez towarzyskich - wycieczki, zabawy, festyny z pokazami sprawności drużyn. Już w pierwszym miesiącu działalności „Sokół" urządził zabawę latową na wolnym powietrzu. We wrześniu tego samego roku z inicjatywy towarzystwa odbyły się Dożynki Gromadzkie. Imprezy te były organizowane cyklicznie aż do wybuchu II wojny światowej. Szczególną popularnością wśród młodzieży Włoszakowic cieszyło się amatorskie kółko teatralne działające w strukturach towarzystwa. Pierwsze przedstawienie dla szerokiej publiczności wystawiono w grudniu 1921 roku. Był to dramat w 3 aktach „Pałka Madeja" w reżyserii pana Wytyka i pana Chociszewskiego. W 1929 roku towarzystwo liczyło 43 osoby, był to stan podstawowy członków, w niektórych latach liczba ich wzrastała do 60. W roku 1931 Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół" obchodziło swoje 10 - lecie i pracowało pod zarządem w składzie: Jan Kędziora - prezes, Władysław Piasny - naczelnik, Jakub Jędrzychowski - wiceprezes, Franciszek Rozwałka - sekretarz, Piotr Stachowski - skarbnik. Od roku 1936 prezesem zostaje Stefan Skorupiński, który stał się jednym z najczynniejszych aktywistów „Sokoła". Pozostali członkowie zarządu to: Jan Kamieniarz - wiceprezes, Stanisław Weigt - sekretarz, Feliks Maluśki - skarbnik. Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół" istniało we Włoszakowicach do 1939 roku. Po wyzwoleniu w 1945 roku reaktywowano tylko drużynę regionalną, która przekształciła się wkrótce w popularny na terenie całego kraju Zespół Regionalny Pieśni i Tańca, prowadzonego do 1970 roku przez byłego prezesa towarzystwa Stefana Skorupińskiego. Do lat dziewięćdziesiątych we Włoszakowicach działało kilka nieformalnych grup sportowo - turystycznych. Aspiracją działaczy sportowych było założenie prężnej organizacji sportowo - turystycznej, skupiającej jak najwięcej osób zainteresowanych rozwojem sportu i czynnym wypoczynkiem. Takie możliwości dało reaktywowanie Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół". Inicjatorzy odrodzenia towarzystwa spotykali się czterokrotnie w październiku 1994 roku. W czasie tych spotkań dyskutowano nad celem, zakresem działalności, opracowywano statut towarzystwa. Efektem tego było zebranie założycielskie zwołane w dniu 22 listopada 1994 roku. W trakcie obrad z udziałem Wójta Gminy Włoszakowice Stanisława Waligóry przyjęto projekt statutu i wybrano tymczasowy zarząd w składzie: L. Jagodzik, G. Trojanowski, D. Walkowiak, M. Nowak, P. Mądrzak. Zarząd zobowiązany został do zarejestrowania gniazda w sądzie i upełnomocniony do działania na rzecz i w imieniu T.G. „Sokół" do czasu zarejestrowania towarzystwa i walnego zebrania wszystkich członków. 13 lutego 1995 roku pismem Zarządu Gminy Włoszakowice towarzystwo otrzymało budynek gospodarczy w celu przygotowania go dla celów organizacji. 11 marca 1996 roku Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół" Włoszakowice na mocy postanowienia Sądu Wojewódzkiego w Poznaniu zostało wpisane do rejestru stowarzyszeń pod numerem RST2148. Pierwsze Walne Zebranie nowo powstałego towarzystwa odbyło się 14 czerwca 1996 roku - dokładnie w 75 rocznicę powstania Towarzystwa Gimnastycznego we Włoszakowicach. Wybrano Zarząd Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół" w składzie: K. Jankowiak -prezes, L. Jagodzik - wiceprezes, H. Jagodzik - skarbnik, D. Walkowiak - sekretarz, G. Trojanowski - naczelnik wyszkolenia sokolego, M. Żołędziejewska - zastępca naczelnika, R. Maluśki - gospodarz obiektu. Dokonano wyboru Komisji Rewizyjnej, której członkami zostali: J. Husiatyński, R. Krawczyk, E. Zięta. W strukturze uwzględniono działalność czterech sekcji: sekcja piłki nożnej, sekcja piłki siatkowej, sekcja turystyki rowerowej, sekcja turystyki pieszej. Reaktywowane gniazdo sokole przyjęło jako symbol sokoła w locie a jako hymn „Marsz Sokołów". Od momentu reaktywowania w 1994 roku Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół" we Włoszakowicach następuje jego dynamiczny rozwój. Liczba członków w przeciągu tych lat wzrosła z 18 do 91. Wzrost liczby członków spowodowany był w dużej mierze rozszerzeniem zakresu działalności o nowe dyscypliny sportowe i rekreacyjne. W chwili obecnej działa w ramach T.G. „Sokół" dziewięć sekcji, które zrzeszają 77 członków. 

Sprawozdanie z dotychczasowej działalności Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół" we Włoszakowicach.

Od momentu reaktywacji w 1994 roku Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół" we Włoszakowicach następuje jego dynamiczny rozwój. Liczba członków w przeciągu tych lat wzrosła z 18 do 91 (2004r.). Wzrost liczby członków spowodowany jest w dużej mierze rozszerzeniem działalności o nowe dyscypliny sportowe i rekreacyjne. Najliczniejszą i najprężniej działającą sekcją jest sekcja Piłki Nożnej. W jej ramach działają drużyny piłkarskie: seniorów - występująca w „A" klasowej grupie OZPN Leszno, juniorów, trampkarzy. Wszystkie te drużyny zrzeszają około 60 zawodników, z których nie wszyscy należą do towarzystwa. Inną sekcją piłkarską w towarzystwie jest sekcja Old boys. Sekcja zrzesza zawodników, którzy ukończyli 35 rok życia. Sekcja uczestniczy w wielu turniejach i spotkaniach towarzyskich na terenie powiatu leszczyńskiego i w powiatach ościennych. Utrzymuje kontakty z podobnymi drużynami z Rzeszowa, Bierunia i Lubinia. Praca wykonywana przez druhów z sekcji piłkarskiej jest bardzo wysoko oceniana przez Zarząd towarzystwa i Polski Związek Piłki Nożnej. Dowodem ego jest przyznanie członkom towarzystwa odznak PZPN w Warszawie, WZPN w Poznaniu i OZPN w Lesznie. Najbardziej jednak członków towarzystwa cieszy fakt, że mecze wszystkich drużyn są przedmiotem zainteresowania mieszkańców wsi. Kibicowanie rozgrywkom piłkarskim stało się we Włoszakowicach popularną formą spędzania wolnego czasu. Sekcją skupiającą szeroką rzeszę członków i sympatyków towarzystwa jest Sekcja Turystyki Rowerowej. Do najczęściej organizowanych przez tę sekcję imprez należą rajdy. Popularność tej formy spędzania wolnego czasu jest możliwość uczestnictwa całych rodzin, niewielkimi nakładami finansowymi i atrakcyjnym położeniem gminy Włoszakowice. Najbardziej aktywni członkowie sekcji biorą udział w imprezach ogólnopolskich organizowanych przez PTTK. Co roku uczestniczą w Wysoko Kwalifikowanych Rajdach Rowerowych takich jak: Zlot Kolarski z okazji Dni Morza w Szczecinie, Ogólnopolski Zlot Winobraniowy w Zielonej Górze, Ogólnopolskie Zloty Turystów Kolarzy organizowane co roku w innej części Polski. Przy okazji takiego zlotu w roku 2003 członkowie włoszakowickiego towarzystwa odwiedzili Lwów i na Cmentarzu Łyczakowskim złożyli hołd założycielom pierwszych gniazd sokolich. Sekcjami, których działalność datuje się od momentu reaktywowania Towarzystwa Gimnastycznego są: sekcja Piłki Siatkowej Pań i sekcja Piłki Siatkowej Panów. Sympatycy siatkówki spotykają się dwa razy w tygodniu (panowie) i raz w tygodniu (panie) w wynajętej sal gimnastycznej ZSO Włoszakowice. Swoimi umiejętnościami siatkarze popisują się podczas corocznych amatorskich turniejów piłki siatkowej. Turniej organizowany jest w czasie ferii zimowych i zapraszane są amatorskie drużyny z okolicznych miejscowości. Mecze są zawsze bardzo zacięte a poziom wyrównany. Pierwszy  turniej odbył się w 1997 roku. Celem tej imprezy była między innymi popularyzacja rekreacyjnej gry w siatkówkę, a szerzej, zachęcanie do aktywności ruchowej. Rozgrywki odbiły się szerokim echem w okolicznych miejscowościach i zainspirowały ich mieszkańców do tworzenia drużyn. Na terenie gminy Włoszakowice znajduje się 7 jezior, z których największe Jezioro Dominickie o powierzchni 380 ha jest doskonałą bazą do uprawiania sportów wodnych. Te warunki stały się przyczynkiem do powstania w roku 2000 sekcji Windsurfingowej. Skupia ona w swoich szeregach wąskie grono członków „Sokoła", którzy w ciągu sezonu rozgrywają imprezy regatowe i prowadzą naukę windsurfingu. Dysponowanie własną bazą nad jeziorem przyciągnęło do współpracy kilkudziesięciu amatorów tej dyscypliny z Leszna i okolic. Najmłodszą sekcją w towarzystwie jest sekcja Sportów Zimowych, która powstała na wiosnę 2002 roku. Nieformalnie grupa miłośników narciarstwa istniała już od 2000 roku. Trzon jej stanowili członkowie towarzystwa. Duże zainteresowanie tą formą rekreacji spowodowało organizowanie przez towarzystwo autokarowych wyjazdów na narty. Przy tak dużym zainteresowaniu i wzroście kunsztu narciarskiego towarzystwo zorganizowało w roku 2004 I Mistrzostwa Gminy Włoszakowice w Narciarstwie Alpejskim. W tych zawodach uczestniczyło 80 zawodników w wieku od 6 do 60 lat. W roku bieżącym do zawodów zgłosiło się 170 zawodników. Praca członków towarzystwa jest doceniana przez mieszkańców gminy. Tania i atrakcyjna forma wypoczynku jest dla większości uczestników wyjazdów jedyną okazja do aktywnego spędzenia czasu w sezonie zimowym. Działając poza sekcjami towarzystwo wychodzi naprzeciw potrzebom mieszkańców gminy. Organizuje turnieje tenisa stołowego, tenisa ziemnego, warcabowy. Największą imprezą masową, którą przeprowadza towarzystwo, są „Wianki". Co roku w czerwcu nad Jeziorem Dominickim w Boszkowie gromadzą się tysiące ludzi, aby wraz z „Sokołami" powitać lato. Towarzystwo przygotowuje szeroki wachlarz konkursów dla dzieci i dorosłych. Tradycyjnie w celu propagowania czynnego wypoczynku odbywa się Bieg z Wójtem Gminy Włoszakowice. Uczestnicy w rekreacyjnym tempie pokonują trasę jednego kilometra wiodącą promenadą nad brzegiem jeziora. O zmierzchu rozstrzygany jest konkurs na najładniejszy wianek i przy udziale wczasowiczów wszystkie wianki są wypuszczane na jezioro. W tym czasie obejrzeć również można paradę łodzi żaglowych z iluminacją świetlną. Punktem kulminacyjnym jest pokaz sztucznych ogni i zabawa taneczna. Zgodnie z tradycją członkowie towarzystwa biorą udział w różnego rodzaju obchodach rocznicowych na terenie gminy. Delegacje składają wiązanki kwiatów pod pomnikami i w miejscach pamięci narodowej. Towarzystwo żywo interesuje się i uczestniczy w życiu społecznym gminy.